انواع نمایشگر تلویزیون

تلویزیون نقش مهمی در زندگی روزمره ما دارد. اما آیا می‌دانید تلویزیون‌های قدیم از نظر فناوری چه تفاوتی با فناوری‌های کنونی دارند؟ چگونه فناوری نمایشگر تلویزیون ما آینده نزدیک را متحول خواهد کرد؟ نمایشگرِ تلویزیون، مانیتور یا گجت‌های هوشمند به فناوری‌ها مختلف مجهز شده‌اند. گستردگی فناوری‌ها بکار رفته در این نمایشگرها باعث شده است تا کاربران سردرگم شده و نتوانند انتخاب صحیحی داشته باشند. در این پست میخواهیم انواع نمایشگرهای تلویزیون را بررسی کنیم. با ما همراه باشید.

یکی از مهم‌ترین جنبه‌ها در خصوص تلویزیون انواع نمایشگر تلویزیون، درک درست از پنل و فناوری‌های بکار رفته در آن‌ است. مشخصات فنی به تنهایی نمی‌توانند کیفیت تصویر نمایشگر و همچنین بازده‌ی آن را تضمین کنند. تولیدکنندگان نیز برای بازاریابی بهتر محصولات خود مدام در حال افزایش اعداد و ارقام مرتبط با محصولات خود هستند. اعداد و ارقامی که در بسیاری از شرایط، تاثیری در بهبود کیفیت تصویر ندارند و تنها جنبه‌ی بازاریابی به خود گرفته‌اند. طی سال‌های اخیر تغییرات بسیاری در فناوری‌ بکار رفته در صفحه‌های نمایش ایجاد شده است.

پیش از آنکه یک نمایشگر جدید خریداری کنید بهتر است درباره‌ی فناوری بکار رفته در آن اطلاعات کافی داشته باشید!

اگر از 100 نفر بخواهید پنج عدد از لوازم خانگی را نام ببرند به احتمال زیاد 90 نفر آنها حتما تلویزیون را ذکر خواهند کرد. جالب آنجاست که 10 نفر دیگر هم مطمئنا حواس شان جای دیگری بوده وگرنه امکان ندارد در قرن بیست و یکم و سال 2015 میلادی باشیم و کسی با مقوله تلویزیون آشنایی نداشته باشد. تلویزیون‌ها که در استعاره ای درخشان از آنها به عنوان جعبه جادو هم یاد می‌شود البته راه درازی را از ابتدای اختراع خود تا به امروز طی کرده‌اند. خیلی از ما تلویزیون‌های کمد مانندی را به یاد داریم که می‌توانست به جای میز ناهار خوری هم مورد استفاده قرار بگیرد.

یا تلویزیون‌های سیاه و سفیدی که برای انتخاب کانال باید مانند رادیو پیچ تنظیم را می‌چرخاندید تا کانال مورد نظر به صورت شفاف و البته در دو رنگ روی یک نمایشگر منحنی شکل 12 اینچ به نمایش در بیاید و امروز هم تلویزیون‌های فوق العاده باریکی که گاها تنه به تنه تلفن‌های هوشمند می‌زنند و امکانات فراوانی در آنها یافت می‌شود؛ اما داشتن پورت‌های متعدد و نمایش محتوای سه بعدی تنها ویژگی‌های نسل جدید تلویزیون‌ها نیست. کافی است سری به وب سایت‌های فروش یا بازار بزنید و انبوه نام‌هایی را بشنوید که هر کدام قرار است نشان دهنده تکنولوژی خاصی باشند که در این دستگاه‌ها به کار رفته است.

نام‌هایی از قبیل LED ،LCD ،Plasma ،OLED و نظیر آن که در اکثر موارد فروشنده‌ها هم اطلاعات دقیقی درباره تفاوت‌های آنها ندارند و تنها با کم و زیاد کردن قیمت‌ها می توان فهمید کدام یکی از آنها در فاصله کوتاه تری وارد بازار شده است؛

اما همه این حروف مخفف و ظاهرا نامفهوم به چه معنا هستند؟

انواع نمایشگر تلویزیون بر اساس شکل صفحه:

همانطور که در مقاله مقایسه تلویزیون تخت و منحنی نوشته ایم، از لحاظ نوع انحنا یا صاف بودن صفحه نمایش تلویزیون ها به دو نوع تخت (Flat TV) یا منحنی (Curved TV) تقسیم بندی می شوند. در حقیقت تلویزیون ها از ابتدای ساخت در نیمه اول قرن بیستم تا دو دهه قبل عمدتا بصورت تخت و صاف طراحی و ساخته می شدند ولی در سالهای گذشته تلویزیون هایی با صفحه نمایش منحنی نیز ساخته و در بازارهای جهان عرضه شدند.

البته این تلویزیون ها پس از مدتی محبوبیت خود را تا حدودی از دست دادند و امروزه همچنان تلویزیون های تخت فروش بیشتری در ایران و بازارهای جهان دارند. البته در صورتی که صفحه نمایش منحنی با سایز بزرگ را برای خانواده های پر جمعیت و یا کسانی که مهمان های زیادی را به منزل خود دعوت می کنند، خریداری شود می تواند انتخاب مناسبی باشد.

انواع نمایشگر تلویزیون بر اساس نوع صفحه تصویر:

حال می رسیم به انواع نمایشگر تلویزیون ها بر اساس نوع و ساختار صفحه تصویر (یعنی تکنولوژی بکار رفته در ساخت نمایشگر تلویزیون ها). نکته ای که ذهن بسیاری از خریداران تلویزیون از بانه را به خود مشغول می کند و بسیاری از علاقه مندان بین خرید تلویزیون های LED، LCD، پلاسما، OLED، 4k و یا دیگر انواع تلویزیون ها گاهی سردرگم می شوند. به همین جهت مزایا و معایب هر یک از آنها را در این بخش بررسی می کنیم:

تفاوت صفحه نمایش LED با LCD :

صفحه نمایش LED و LCD دو نوع صفحه نمایش از انواع نمایشگر تلویزیون ها هستند که دارای تفاوت هایی در کیفیت تصویر و مصرف انرژی می باشند و ما قصد داریم در این مطلب از نیکتال ، در مورد تکنولوژی این دو نوع صفحه نمایش و همچنین تفاوت صفحه نمایش LED با LCD و نحوه عملکرد ان ها توضیحاتی را به شما ارائه دهیم، با ما همراه باشید.

LCD چیست؟

(تلویزیونهای lcd در حال حاضر برای استفاده خانگی تولید نمی‌شوند)

یکی از انواع نمایشگر تلویزیون، LCD ها هستند. نمایشگرهای lcd از دو لایه مواد شفاف تشکیل شده اند که قطبی شده و محکم به هم چسبیده اند. یکی از این لایه ها که به طور جداگانه با مواد پلیمری پوشیده شده است کریستال های مایع را نگه می دارد. کریستال های lcd خودشان نور ندارند بلکه از یک منبع خارجی مثل لامپ های فلورسنت، نور می گیرند. LCD رایج ترین نوع تلویزیون های موجود در بازار است و به دلیل تنوع قیمت و اندازه، میان کاربران محبوبیت خاصی دارد.

مصرف برق lcd نسبت به تلویزیون های معمولی بسیار کمتر است. با توجه به ساختار ویژه ای که این نمایشگرها دارند، دقت و کیفیت تصاویر متحرک در ان ها بسیار بالاست. از سوی دیگر، میتوان گفت مهم ترین مزیت lcd نسبت به لامپ تصویر، تولید و منتشر نکردن اشعه هایی است که به چشم اسیب می رسانند که در نهایت تولید این صفحه نمایش ها موجب مصرف کمتر انرژی خواهد شد.

مخفف تا بی نهایت

برای اینکه درک بهتری از فضای موجود داشته باشیم بهتر است اول با اصطلاحات مختلفی که به صورت حروف مخفف شده به گوش مان می‌رسد آشنا شویم. تلویزیون‌های قدیمی از نوع CRT بودند که مخفف عبارت Cathode Ray Tube یا لوله پرتوی کاتودی هستند. اگر درس شیمی دبیرستان یادتان مانده باشد حتما می دانید لوله‌های پرتوی کاتودی از نوعی تفنگ الکترونی برای ایجاد تصاویر استفاده می‌کردند و به همین دلیل نیاز به فضای بزرگی داشتند که در تلویزیون‌های قدیمی شاهد آنها بودیم. اصطلاح بعدی LCD مخفف عبارت Liquid Crystal Display یا نمایشگر کریستال مایع است.

یکی از رایج‌ترین انواع نمایشگر تلویزیون ها که مصرف انرژی بهینه تری نسبت به CRT داشته و از آنها در لپ تاپ‌ها، ساعت‌ها، تلفن‌های همراه و تلویزیون‌ها استفاده می‌شود. LED از واژه Light Emitting Diode یا دیودهای ساتع کننده نور گرفته شده است. LED ها در واقع افزونه برای تلویزیون‌های HDTV جدید به حساب می‌آیند. مورد بعدی که شاید به گوش تان رسیده باشد Plasma است. نمایشگرهای پلاسما از همان تکنولوژی مورد استفاده در لامپ‌های مهتابی استفاده می‌کنند و تا مدت‌ها تکنولوژی پیشرو در صنعت ساخت نمایشگرهای تلویزیونی به حساب می‌آمدند.

در نهایت هم باید OLED ها در نظر بگیرید که فرق شان با LED تنها در یک O که از اول کلمه Organic گرفته شده است اما از لحاظ تکنیکی تفاوت‌های عمده¬ای با همدیگر دارند. به صورت مختصر باید گفت OLED ها از مواد ارگانیک برای ساتع کردن نور استفاده می‌کنند.

معایب نمایشگر های lcd

بزرگ ترین مشکل نمایشگرهای lcd عمر کوتاه ان ها است که به حدود 16 هزار ساعت می رسد در صورتی که عمر نمایشگرهای معمولی 30 هزار ساعت است.

مشخصات تلویزیون های LCD

• کنتراست تصویر و کیفیت رنگ مشکی بسیار بالا

نور موجود در lcd ها با گذشتن از کریستال مایع و فیلتر رنگ، تغییر وضعیت می دهد و به چشم ما می رسد. مشکل اصلی lcd ها نمایش رنگ مشکی است. وقتی یک سلول می خواهد رنگ مشکی تولید کند، باید جلوی عبور نور را بگیرد تا این رنگ به چشم بیننده برسد. اما این عمل به دلیل وجود همیشگی نور پس زمینه به طور کامل صورت نمی گیرد و رنگ مشکی در lcd کامل و عمیق دیده نمی شود.

• روشنایی تصویر بیشتر به نسبت صفحه نمایش های قدیمی

همان طور که اشاره شد، در lcd از یک منبع جداگانه برای ایجاد نور استفاده می شود. در این نوع تلویزیون که می توان میزان نور را به سادگی و با توجه به محیطی که تلویزیون در ان قرار دارد، کم یا زیاد کرد. اما در پلاسما ، هر سلول نور مورد نیازش را خودش تولید می کند. این مساله باعث می شود دیدن تصاویر تلویزیون های پلاسما در محیط های پرنور و فضای ازاد کمی سخت تر باشد. به همین دلیل برای پخش تصاویر تبلیغاتی یا در محیط های پر نور، از lcd استفاده می شود.

• پخش تصاویر با حرکت سریع

lcd مشکل زمان پاسخ دهی دارد؛ یعنی مدتی طول می کشد که بتواند یک فریم را جایگزین فریم قبلی کند. این مساله باعث می شود هنگام پخش تصاویری که صحنه هایی با حرکت سریع دارند، سایه ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته اکنون با ساختن مدل هایی با زمان پاسخ دهی کمتر از 8 میلی ثانیه نگرانی ها در این زمینه کمتر شده است.

• اندازه

اندازه تلویزیون های lcd بین 32 تا 50 اینچ متغیر است و کمترین ضخامت ان ها به 8 سانتی متر می رسد.

• طول عمر

طول عمر lcd ها حدود 60 هزار ساعت (7 سال به طور مداوم و شبانه روزی) است. در واقع عمر مفید lcd تا زمانیه که میزان نور پس زمینه ان به نصف کاهش پیدا کند.

LCD در کنار LED

البته قرار نیست وارد علم الکترونیک شویم و روش تولید صفحات LCD را مرور کنیم، اما برای اطلاعات عمومی بد نیست بدانید کریستال‌های مایع موادی با ظاهر مایع هستند اما به دلیل آرایش خاص مولکول‌های سازنده، دارای خواصی بین جامد و مایع هستند. این مواد به شدت به تغییرات دما حساس بوده و همین نکته، کلید استفاده از آنها به جای پرتوهای کاتودی است. هر پیکسل از LCD از لایه ای مولکولی که در میان دو لایه الکترود شفاف و لایه‌های فیلترکننده قرار گرفته تشکیل می‌شود. برای تحریک کریستال مایع و در نتیجه تغییر زاویه مولکول‌ها هم از یک لایه الکترود بسیار باریک استفاده می‌شود.

تلویزیون‌هایی که در بازار با نام LCD معروفند در واقع پنل هایی به همین شکل هستند که از لامپ‌هایی فلوئورسان (CCFL) برای تولید نور سفید در پشت نمایشگر استفاده می‌کنند. بقیه کار هم فقط فیزیک است. نور قطبیده شده، به لایه کریستال‌هایی می‌رسد که با توجه به ولتاژ اعمال شده زاویه ای خاص دارند می‌رسد و پس از عبور از فیلترهای سبز، قرمز و آبی و یک لایه قطبشگر دیگر به چشم ما می‌رسند؛ اما برخلاف تصورات، LED ها هم در واقع گونه ای خاص از تلویزیون‌های به اصطلاح LCD هستند.

جالب تر آنکه:

تنها تفاوت تلویزیون‌های LED با LCD ها، در لامپ‌های فلوئورسان است. LED ها به جای این لامپ‌ها که از نظر مصرف انرژی به صرفه نیستند، برای تاباندن نور پشتی از دیودهای نوری استفاده می‌کنند و سایر موارد دقیقا مشابه تلویزیون‌های LCD است. خود تلویزیون‌های LED به دو دسته edge-lit و full-array تقسیم می‌شوند. در دسته اول نور از اطراف قاب تلویزیون به سمت مرکز بازتابانده می‌شود و به همین دلیل سبک تر و باریک تر هستند؛ اما در دسته دوم نور از پشت صفحه و از ساختاری شبکه ای تابیده می‌شود. تلویزیون‌های LED مصرف انرژی بهینه تری داشته، گرمای کمتری تولید می‌کنند و همچنین سطوح کنتراست بیشتری را نیز در اختیار قرار می‌دهند.

به جز این ویژگی‌ها، LED ها سبک تر هستند، فضای کمتری اشغال می‌کنند، عمق بیشتری در تصویر ایجاد کرده و در ساخت آنها از جیوه استفاده نشده است. در طرف دیگر باید به قیمت بالاتر LED ها نسبت به LCD اشاره کرد و همچنین کنتراست کمتر آنها نسبت به نمایشگرهای پلاسما را هم در نظر داشت.

پلاسما چیست؟

از دیگر انواع نمایشگر تلویزیون ها، پلاسماها هستند. اساس فناوری نمایشگرهای پلاسما، لامپ‌های فلورسنت است. این صفحه‌نمایش از چندین سلول تشکیل شده که هر یک از آنها دو صفحه شیشه‌ای مجزا دارند. در فاصله بین این دو صفحه، گاز نئون – زنون تزریق می‌شود که در روند تولید به صورت پلاسما (مایع) درمی‌آید. هنگام اتصال تلویزیون یا نمایشگر به برق، این گازها فسفرهای آبی، قرمز و سبز تولید می‌کنند و در نهایت موجب شکل‌گیری تصویر می‌شوند. در این سیستم، یک پیکسل برابر با گروهی از فسفرهای قرمز، آبی و سبز است.

پلاسماها تنوع چندانی ندارند و اندازه بیشتر آنها بالای 42 اینچ است. مهم‌ترين مزاياي نمايشگر پلاسما اين است که زاويه ديد 180 درجه‌اي ايجاد مي‌كند و مي‌توان تصوير را از همه طرف به طور كامل در آن مشاهده كرد. جالب اين است كه روشنايي تصوير به صورت خودکار با روشنايي محيط تطابق پيدا مي‌كند. مثلا اگر در محيط تاريك به تلویزیون نگاه كنيد، تصاوير را روشن‌تر می‌بینید. پلاسماها بسیار باریک هستند اما متاسفانه انرژی برق زیادی مصرف می‌کنند.

مشخصات تلویزیون های پلاسما

• کنتراست تصویر و کیفیت رنگ مشکی

برخلاف lcd، در پلاسما نور پس زمینه وجود ندارد و هر سلول نور مورد نیازش را خود تولید می کند. به این ترتیب فقط با خاموش کردن سلول مورد نظر می توان به سطح مناسبی از رنگ مشکی رسید. به همین دلیل است که کنتراست تصویر در پلاسما بسیار بیشتر از lcd به نظر می رسد.

• Burn In

یکی از معایب پلاسما ایجاد Burn In است. در این حالت اگر یک تصویر ثابت مدتی طولانی روی صفحه تلویزیون ثابت پخش شود، ممکن است پس از تغییر تصویر نیز شبحی از ان همچنان روی صفحه باقی بماند. تصاویر تلویزیون معمولا متحرکند و این مساله بیشتر در مورد ارم شبکه های تلویزیونی اتفاق می افتد که گوشه تصویر ثابت هستند. البته با پیشرفت فناوری ساخت و به وجود امدن امکاناتی همچون Anti Burn ، این مشکل تا حد زیادی برطرف شده است.

• طول عمر

در تلویزیون های پلاسما به دلیل این که وظیفه تولید نور بر عهده خود سلول هاست و این کار از طریق فسفرهای داخل ان ها صورت می گیرد، عمرشان را مدت زمانی در نظر می گیرند که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند. پلاسماهای قدیمی حدود 20 هزار ساعت دوام می اوردند اما عمر انواع امروزی ان ها همانند lcd ها و حدود 60 هزار ساعت است.

تلویزیون‌های پلاسما ضخیم، سنگین، پرمصرف و محدود به رزولوشن Full HD هستند!

به نظر نمی‌رسد چهار مورد اول از معایب تکنولوژی پلاسما، نیازی به توضیح داشته باشند، اما اثر سوختگی چیست؟

اثر سوختگی یا Burn-in به باقی ماندن شبحی از تصویر روی نمایشگر، پس از نمایش آن برای مدت‌زمان طولانی می‌گویند. اگر برای مدت زیادی یک تصویر ثابت روی صفحه‌ی تلویزیون‌های پلاسما باقی بماند، هاله‌ای از آن روی تلویزیون باقی خواهد ماند. مدل‌های ابتدایی تلویزیون‌های پلاسما بیشتر این مشکل را داشتند و در مدل‌های جدیدتر، شدت اثر Burn-In تا حدود زیادی کاهش یافت، اما همچنان در مقایسه با تلویزیون‌های LCD و OLED، اثر سوختگی در تلویزیون‌های پلاسما بیشتر دیده می‌شود.

مجموعه‌ی معایب تلویزیون‌های پلاسما که در بالا به آن‌ها اشاره شد، باعث شدند عرضه‌ی این تلویزیون‌ها از سال ۲۰۱۴ در جهان متوقف شود.

چکیده

• استفاده از از گاز پلاسما برای نمایش رنگ‌ها
• استفاده از روکش شیشه، مقاومت بالاتر به ضربات
• وزن زیاد نسبت به سایر نمایشگر‌های تخت
• تولید گرمای زیاد به دلیل فعل و انفعالات پلاسما
• هزینه‌ی تولید اندک در ابعاد مختلف
• کاربرد زیاد در نمایشگر‌های مخصوص بازی
• عدم تولید از سال ۲۰۱۴

نقاط قوت

• زمان پاسخ‌گویی بسیار کم
• پشتیبانی از فرکانس‌های بسیار بالای نمایش تصویر
• رنگ مشکی عمیق
• کنتراست بسیار خوب تصاویر
• تولید در ابعاد بزرگ
• هزینه‌ی تولید اندک

نقاط ضعف

• پدیده‌ی سوختگی تصویر
• وزن زیاد
• مصرف انرژی بیشتر نسبت به سایر فناوری‌های نمایش تصاویر مانند LED و OLED
• تولید گرما
• عدم امکان تولید با رزولوشن‌های بالاتر از 1080p

تلویزیون های LED:

بسیاری از افراد هنوز هم ممکن به درستی تفاوت تلویزیون های LED و LCD را ندانند و از این جهت خرید تلویزیون جدید نتوانند به درستی تصمیم بگیرند. تلویزیون های LED (مخفف light-emitting diode) از تکنولوژی پیشرفته دیودهای نوری استفاده می کنند. LED ها نیز یکی دیگر از انواع نمایشگر تلویزیون ها هستند. لطفا به این نکته مهم توجه داشته باشید که از لحاظ فنی، صفحه تصاویر LED در واقع نوع پیشرفته و تکامل یافته صفحه نمایش LCD هستند با این تفاوت که بجای لامپ های تصویر از دیودهای نوری در نمایشگرهای ال ای دی استفاده می شود.

LED چیست؟

تلویزیون‌های LED نسل بعد از LCD‌ها هستند که تکنیک تابش نور متفاوتی دارند. همین مساله تفاوت‌های اساسی در کیفیت تصویر آن نسبت به ال‌سی‌دی ایجاد می‌کند. در تلویزیون‌های LED برای روشن کردن صفحه‌نمایش از دیودهای ساطع‌‌کننده نور(LED)  در قسمت پشت یا دورتادور آن استفاده می‌شود. با بهره‌گیری از این چراغ‌ها تصاویر مشکی طبیعی‌تر به نظر می‌رسند و کنتراست آنها نیز بالاتر می‌رود.
از مزایای تلویزیون های ال ای دی نسبت به انواع قدیمی تر می توان به مصرف برق کمتر، تولید گرما و حرارت کمتر، سازگاری بیشتر با محیط زیست و سبک تر بودن و قابلیت حمل و جابجایی آسان تر آنها را بیان کرد. اما در مقابل شاید از معایب این نوع تلویزیون ها – به ویژه در مقایسه با تلویزیون های پلاسما – از کنتراست کمتر تصویر بتوان نام برد.

مشخصات صفحه نمایش LED

درجه رنگ

نمایشگر‌های LED با بهره‌گیری از فناوری نورهای رنگی یا RGB می‌توانند از طریق تنظیم نوری که از پشت صفحه‌نمایش می‌تابد، رنگ‌های حقیقی تصویر را به نمایش درآورند. در این فناوری که نوعی روش تشریح رنگ است و در بسیارى از نمایشگرها مورد استفاده قرار می‌گیرد، با مخلوط کردن درصدی از رنگ‌های قرمز، سبز و آبى، رنگ مورد نظر به دست می‌آید.

اندازه

اندازه تلویزیون‌های LED بین ۴۰ تا ۷۰ اینچ  است و کمترین ضخامت آنها به ۲.۵ سانتی‌متر می‌رسد.

مزایای تلویزیون های LED

·          طول عمر بسیار بالا در حدود ۶۰ هزار ساعت

·          مصرف برق بسیار پایین چیزی در حدود یک دهم در لامپهای رشته ای و حتی کمتر

·          قابلیت تولید در انواع طیف ها و رنگ ها

·          تولید نور یکنواخت و ثابت در برابر نوسانات برق به دلیل استفاده از درایور در داخل اکثر این لامپ‌ها

·         محافظت شده در برابر قطع و وصل های مکرر

نمایشگرهای LED داخل سالن

نمایشگرهای LED صفحات نمایشی هستند که در محیط های سرپوشیده استفاده می شوند. این صفحات نمایشی قابلیت نمایش فیلم و عکس و متن را دارند و از این رو از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. این تلویزیون ها را می توانید در مکان هایی

تالارها

تالارهایی که مراسم هایی از جمله عروسی، جشن یا حتی مراسم های ختم در آن ها برگزار میشود اغلب دارای سالن هایی است که میز و صندلی در آن ها چیده میشود و یک سن یا استیج نیز دارد که گروه های موسیقی و یا مجری در آن نقطه مستقر میشوند و برنامه های مراسم را برگزار میکنند در پشت این استیج به طور معمول نمایشگر LED داخل سالن نصب میشود. مسلما نصب این نوع نمایشگر ها جدا از اینکه به جلوه زیبایی تالار کمک میکند و نظر هارا به سمت گروهای موسیقی و غیره جلب میکند.

سالن همایش

نمایشگرهای LED یکی دیگر از تجهیزات سالن همایش می باشد که می تواند جایگزین مناسبی برای دیتا پروژکتور باشد. این صفحه نمایش ها معمولا در سالن همایش باید ۵۲ اینچ باشد و از نظر نورپردازی نوری یکسانی دارند و به خوبی کار می کنند.

تلویزیون های OLED:

تا اینجا متوجه شدیم چیزی که به عنوان تلویزیون‌های LED در بازار به فروش می‌رسد در اصل نوعی خاص از تکنولوژی نمایشگرهای LCD است و تلویزیون‌های پلاسما هم به دلیل مصرف بالای انرژی و مشکلات متعدد دیگر، به تدریج در حال خارج شدن از چرخه خرید و فروش هستند؛ اما نوع دیگری از تکنولوژی تلویزیون‌ها هم وجود دارد که اخیرا کمی رواج پیدا کرده و ظاهرا ویژگی‌های جالبی هم دارد. همان طور که پیش تر گفتیم، OLED مخفف عبارت Organic Light Emitting Diode یا دیودهای ساتع کننده نور ارگانیک است و OLED ها از ترکیبات ارگانیکی ساخته می‌شوند که در صورت وارد کردن الکتریسیته به محاسبات، از خود نور ساتع می‌کنند.

OLED ها بسیار سبک و باریک بوده و نیازی به تکنولوژی‌های تولید نور پشتی مانند CCFL، لبه Edge-lit و full-array ندارند و به همین دلیل رنگ سیاه بسیار عمیقی تولید می‌کنند. در یک تلویزیون OLED، هر پیکسل دارای نور مخصوص به خودش بوده و مستقل از سایر پیکسل‌ها روشن می‌شود؛ اما اگر بخواهیم بیشتر به جزئیات بپردازیم باید چند زمینه مختلف را در نظر داشته باشیم. توانایی یک نمایشگر برای تولید رنگ سیاه کامل و عمیق مهم‌ترین فاکتور در به دست آوردن کیفیت تصویر بالاتر است. هر چه رنگ سیاه عمیق تر باشد، کنتراست بیشتری ایجاد شده و رنگ‌های غنی تری به وجود می‌آیند.

در این زمینه OLED بهترین عملکرد را دارد!

همان طور که گفتیم تلویزیون‌های LED از تکنیک LED backlighting استفاده می‌کند که حتی با پیشرفته‌ترین فرآیندها هم نمی‌توان رنگ سیاه کاملی توسط آنها به دست آورد. این درحالی است که برای مثال تلویزیون‌های OLED خمیده LG توانسته‌اند در آزمایشات رنگ سیاه کامل تولید کنند. گاهی اوقات از چنین موردی با عنوان نرخ کنتراست بی نهایت یاد می‌شود که البته بیشتر به معنای بی جواب بودن یک کسر در معادله ای ریاضی است.

برای محاسبه نرخ کنتراست باید بالاترین میزان روشنایی را تقسیم بر سطح رنگ سیاه کنید و از آنجا که در این تلویزیون‌ها سطح رنگ سیاه صفر است، در نتیجه مخرج کسر عدد صفر خواهد بود و از همین جاست که نرخ کنتراست بی-نهایت وارد ادبیات فروشندگان می‌شود. در هر صورت پیکسل‌ها در OLED به تنهایی و توسط جریان الکتریکی روشن می‌شوند و نرسیدن جریان به هر کدام از آنها به معنای خاموش ماندن پیکسل و در نتیجه تولید کامل‌ترین رنگ سیاه خواهد شد. همچنین تلویزیون‌های OLED می‌توانند رنگ‌های بیشتری در طیف رنگ‌های مرئی تولید کنند و در نتیجه از این نظر هم بهتر از LED ها عمل می‌کنند. از لحاظ زاویه دید هم مجددا OLED ها برتر هستند.

OLED چیست؟

مسلما با ورود تلویزیون‌های OLED به بازار، LCD و حتی LED به فناوری های درجه دو تبدیل می‌شوند. این تلویزیون‌ها بسیار نازک هستند و چند صد گرم بیشتر وزن ندارند.

صفحه نمایش این تلویزیون‌ها را، بعنوان یکی از بهترین انواع نمایشگر تلویزیون، مجموعه ای از پرده‌های نازک از جنس مواد الی تشکیل می دهد که بین دو رسانا قرار گرفته‌اند. این نمایشگرها از فناوری OLED دیودهای الی ساطع کننده نور بهره می برند. از ان جا که این دیودها (OLEDs) خودشان نور تولید می کنند، به نور پشت صفحه نیاز ندارند. به همین دلیل نیز نمایشگرهای OLED بسیار سبک، باریک و کم مصرف هستند.

از مزایای دیگر این نوع تلویزیون ها می توان به مواردی همچون درخشندگی بیشتر در مقایسه با سایر فناوری های نورپردازی از پشت، سرعت بالای بازسازی صفحه و واکنش سریع تر به تغییر سیگنال ها که باعث می شود این تلویزیون برای نمایش فیلم های سینمایی ایده ال باشد، مقاومت زیاد در برابر ضربه و چرخش های ناگهانی، کارایی بالا در دماهای مختلف، شرایط گرمایی نامناسب و مصرف پایین انرژی به علت عدم استفاده از نور پس زمینه اشاره کرد.

مزایای تلویزیون های OLED

• زاویه دید وسیع که امکان دیدن تصاویر از هر زاویه ای را فراهم می‌کند.
• کاهش ۲۰درصدی مصرف برق نسبت به LCD
• وضوح تصویر بسیار بالا
• ایجاد رنگ های استثنایی با درخشندگی و ترکیب بی نظیر رنگ‌ها.

QLED چیست؟

QLED از دیگر انواع نمایشگر تلویزیون، صفحه نمایش تعدادی از تلویزیون های بالارده سامسونگ و از جدیدترین تکنولوژی های این شرکت است.  همانطور که در بالا توضیح دادیم نور LED که قسمتی از QLED است بر اساس دیودهای نوری است و Q که مخفف Quantum Dot است. Quantum Dots به جای ترکیبی ناکارآمد و محدود از LED های سفید و فیلترهای رنگ معمولی ، روشی متفاوت را برای نمایش رنگ ها ایجاد کرده است.

نقاط کوانتومی بین دو تا 10 نانومتر قطر دارند و بسته به اندازه شان، رنگهای متفاوتی تولید می کنند. به عنوان مثال ، کوچکترین نقاط روی رنگ آبی تمرکز می کنند ، بزرگترها روی قرمز تمرکز می کنند. نقاط کوانتومی قادر به تولید رنگهای اولیه اشباع شده و طبیعی هستند و در کل طیف وسیعی از رنگ ها را می توانند تولید کنند و در نهایت تصاویری درخشان با رنگ های طبیعی و با کیفیت بالا را نمایش می دهند.

Quantum Dot

آخرین موردی که در سال‌های اخیر درباره آن می‌شنویم Quantum Dot است. البته این عنوان بیشتر یک اسم تجاری به حساب می‌آید تا یک ویژگی فیزیکی ولی در هر حال کمپانی‌هایی مانند ال جی، سامسونگ، سونی و TCL در حال کار روی این نوع از نمایشگرها هستند. تلویزیون‌های Quantum Dot هم از خانواده تلویزیون‌های LCD به حساب می‌آیند و درست مانند LED، تفاوت آنها با LCD ها در منابع نور پشتی است. در LCD و LED، نور تولید شده به رنگ سفید است، اما در Quantum Dot این نور به رنگ آبی است. به این ترتیب طیف‌های آبی توسط همان نور پشتی و طیف‌های قرمز و سبز توسط نقاط کوانتومی تولید می‌شوند.

در حال حاضر تلویزیون‌های LED با قیمت‌های نسبتا مناسبی در بازار وجود دارند و با توجه به امکاناتی نظیر داشتن سیستم عامل و همچنین پخش محتوای سه بعدی بهترین گزینه برای خرید یک تلویزیون با کیفیت به حساب می‌آیند. همچنین اگر فضای زیادی برای قرار دادن تلویزیون دارید و از طرفی مشکلی هم با قیمت بیشتر تلویزیون‌های OLED ندارید می‌توانید به خرید آنها هم فکر کنید. تلویزیون‌های OLED با توجه به خمیدگی نمایشگر، برای بیننده ای که در مقابل آنها قرار گرفته بزرگ تر به چشم می‌آیند و با رنگ‌های غنی تر و همچنین رنگ سیاه کامل، تجربه جدیدی از تماشای تلویزیون را در اختیار شما قرار خواهند داد.

انواع نمایشگر تلویزیون

OLED، نهایت نمایشگر:

تلویزیون OLED از همه نظر بهتر است. این تلویزیون از زاویه دید عالی برخوردار است زیرا OLEDها با ایجاد نور به طور مستقیم از خود پنل پرخوردارند و هیچ اعوجاجی در روشنایی رنگ ایجاد نمی‌کنند. علاوه بر این، OLEDها زمان پاسخگویی باورنکردنی دارند. یک صفحه‌نمایش OLED در کمتر از یک‌دهم میکروثانیه ریفرش یا تازه‌سازی می‌کند و به همین علت، تصاویر واضح و بدون مات‌شدگی ایجاد می‌کند. همچنین، تلویزیون OLED، در اثر مشاهده طولانی‌مدت، کمتر باعث خستگی چشم می‌شود.

افزون بر این، OLEDها توانایی خاموش یا روشن کردن هر پیکسل خاص را دارند. از همین رو، می‌توانند سیاهی و سفیدی واقعی ایجاد کنند و تصاویری باکیفیت بالا بازتولید کنند که از نظر جزییات بسیار غنی هستند. شرکت تحقیقاتی بازار، Display Search، پیش‌بینی می‌کند که حجم بازار تلویزیون‌های OLED از ۱۰۰ هزار دستگاه به یک میلیون دستگاه در سال آینده برسد و تا سال ۲۰۱۶ نیز به ۲ میلیون و در سال ۲۰۱۴ نیز به ۴ میلیون دستگاه افزایش پیدا کند.

علاوه بر این:

شرکت LG Display فناوری OLED منعطف و فرانما را ایجاد کرده است که این شرکت را بر آن می‌دارد تا زیرساخت‌ها را برای ایجاد فناوری نمایشگر OLED منعطف، فرانما و بزرگ فراهم کند. شرکت LG Display یکی از پیشگامان در بازار تلویزیون OLED است و برای به چنگ آوردن فناوری OLED آینده به سوی جلو در حال حرکت است و به همین خاطر است که میگوییم این دسته از بهترین انواع نمایشگر تلویزیون ها هستند.

در این پست انواع نمایشگر تلویزیون را به تفصیل بررسی کردیم. اگر قصد خرید تلویزیون دارید و سر در گم مانده اید که کدام نمایشگر را برای خود انتخاب کنید، ما در پست راهنمای خرید تلویزیون راهنمای جامعی برای خرید تلویزیون به شما ارائه کرده ایم تا به شما کمک کنیم دقیقا آن تلویزیونی را خریداری کنید که مورد نیاز شماست تا تلویزیونی را بخرید که هم پاسخگوی نیازهای شما باشد و هم از هزینه های اضافی دوری کنید. در صورت داشتن نظر یا سوال در قسمت کامنت ها مطرح کنید.